Historia ogrodów Tuileries
Wszystko zaczęło się w 1564 roku. Wdowa po Henrym II, królowa Katarzyna Medycejska, z nostalgii za florenckimi pałacami swojej młodości, kazała zbudować nowy dom i ogród poza murami miasta. Nowy królewski dom i ogród zostały nazwane na cześć wytwórni płytek (tuileries), które znajdowały się w wybranym miejscu od czasów średniowiecza.
André Le Nôtre, ogrodnik krajobrazu Ludwika XIV, znacznie odnowił park w 1664 roku. Terminy zostały otwarte dla "szanowanych ludzi". Tuileries odegrały kluczową rolę w historii Francji, zwłaszcza podczas Rewolucji Francuskiej. W 1792 roku rodzina królewska została uwięziona w pałacu Tuileries i to właśnie tam aresztowano króla Ludwika XVI i królową Marię Antoninę. Pałac został szturmowany, a monarchia ostatecznie obalona.
Ostatecznie został on upubliczniony w 1871 r. po wielu zmianach i częściowej prywatyzacji, w szczególności przez Napoleona I i jego bratanka Napoleona III. W proteście przeciwko władzy królewskiej i cesarskiej, protestujący podpalili pałac Tuileries podczas rewolty Komuny Paryskiej w tym samym roku. Nigdy nie odbudowali pałacu. Ogrody stoją jednak do dziś.
Konkurs na renowację Ogrodów Tuileries rozpoczął się w 1990 roku. Zwycięski zespół, w skład którego wchodzili architekci krajobrazu Louis Benech i Pascal Cribier, odświeżył stary ogród, dodając do niego nowoczesne elementy