Bugün Eyfel Kulesi Paris'in en sevilen simgesidir; ancak Parislilerin bir zamanlar bu kuleye 'göze batan şey' dediklerini biliyor muydunuz? İlk inşa edildiğinde birçok kişi radikal tasarımını eleştirdi, ancak zamanla dünyanın kalbini kazandı. Şimdi, sadece olağanüstü bir mühendislik başarısı olarak değil, aynı zamanda Fransa'nın küresel bir sembolü olarak duruyor.
Gelin, büyüleyici tarihine, inşasının ardındaki zorluklara ve nasıl Paris'in belirleyici simge yapısı haline geldiğine bir göz atalım.
Eyfel Kulesi fikri, 19. yüzyılın sonlarında Fransa, Fransız Devrimi'nin 100. yıldönümünü kutlamak üzere 1889 Exposition Universelle'e (Dünya Fuarı) görevli olarak hazırlanırken doğdu. Amaç ne? Fransa'nın endüstriyel ilerlemesini mimari bir başyapıtla sergilemek.
Köprüler ve Özgürlük Anıtı'nın iç yapısı üzerindeki çalışmalarıyla tanınan ünlü mühendis Gustave Eiffel projeyi yönetti. Ancak orijinal konsept, o zamana kadar inşa edilen her şeyden daha uzun olan 300 metrelik bir demir kule hayal eden mühendisleri Maurice Koechlin ve Émile Nouguier'den geldi.
Herkes ikna olmadı. Birçok kişi dev bir demir yapının çirkin, kullanışsız ve hatta tehlikeli olacağını düşünüyordu. Yine de Eiffel ve ekibi ısrarla tasarımı geliştirdi, dekoratif kemerler ekledi ve hükümetin onayını aldı. Sahne, mühendisliğin sınırlarını test edecek iddialı bir inşaat projesi için hazırdı.
And today, it welcomes millions to view Paris from the highest point, it's summit. Learn more.
28 Ocak 1887'de, Seine Nehri yakınlarındaki Champ de Mars'ta inşaat resmen başladı. Cesur bir projeydi:
Kule teknik bir mucize olmasına rağmen, sanatsal çekiciliği geniş çapta tartışılmıştır. Pek çok kişi onu endüstriyel bir göze batan şey, şehrin Klasik güzelliğine bir hakaret olarak gördü ve "gerçekten trajik bir sokak lambası", "delik deşik bir fitil" ve "gülünç bir baca" olarak nitelendirdi.
1887 yılında aralarında Charles Garnier, Guy de Maupassant ve William Bouguereau'nun da bulunduğu 300 önde gelen sanatçı ve yazar, Le Temps adresinde yayınlanan "Mösyö Eyfel Kulesi'ne Karşı Protesto" metnini imzalayarak şu ifadelere yer verdi "Notre Dame'ı, Louvre'u, Zafer Takı'nı barbarca cüssesi altında ezen gülünç bir baca... bu işe yaramaz ve canavarca Eyfel Kulesi'nin dikilmesini protesto ediyoruz."
Eyfel Kulesi, kulesini Mısır piramitleriyle kıyaslayarak tepkileri görmezden geldi:
"Mısır'da takdire şayan olan bir şey neden Paris'te çirkinleşsin ki?"
Tepkilere rağmen kule, Dünya Fuarı sırasında 2 milyon ziyaretçi çekti. Bazı eleştirmenler buna razı oldu; Maupassant gibi diğerlerinin de kulenin restoranında her gün yemek yediği söylenir; çünkü Paris'te kuleyi görmek zorunda olmadığı tek yer burasıydı.
1918 yılına gelindiğinde Eyfel Kulesi ulusal bir sembol haline gelmişti. Şair Guillaume Apollinaire bir savaş şiirini bile onun siluetine göre şekillendirmiştir.
Bir zamanlar "canavarlık" olarak damgalanan kule, nihayetinde eleştirmenlerini geride bırakarak Paris'in tanımlayıcı amblemine dönüştü.
It's architecture is something that's being studied still today. Read all about it
Yıllar içinde Eiffel Tower bir sanayi harikasından romantizm, sanat ve yeniliğin kültürel bir sembolüne dönüştü.
Gustave Eiffel bir keresinde şöyle demişti, "Kuleleri kıskanmalıyım. Benden çok daha ünlü." Ve gerçekten de 130 yılı aşkın bir süre sonra, onun eseri bugüne kadar inşa edilmiş en kalıcı ve en sevilen yapılardan biri olmaya devam ediyor.
Asansörle Rehberli Eyfel Kulesi Turu: Rezerve Giriş Zirveye veya İkinci Kata
Eyfel Kulesi Zirve veya İkinci Kat Görevlili Asansör Biletleri
Combo: Seine Nehri Gezisi ile Asansörlü Eyfel Kulesi Rehberli Turu
Eyfel Kulesi Madame Brasserie'de Akşam Yemeği
Eyfel Kulesi, Fransız Devrimi'nin yüzüncü yılı anısına endüstriyel inovasyonu sembolize etmekte ve Fransa'nın 19. yüzyıl mühendislik dehasını sergilemektedir.
Eyfel Kulesi, Fransız Devrimi'nin 100. yıldönümünü kutlayan ve Fransa'nın mühendislik becerilerini sergileyen 1889 Exposition Universelle (Dünya Fuarı) için bir merkez olarak tasarlanmıştır.
Başta sanatçılar ve yazarlar olmak üzere birçok Parisli burayı endüstriyel bir canavar olarak görüyordu. Aralarında Guy de Maupassant ve Charles Garnier'in de bulunduğu 300 kişilik bir eleştirmen grubu, "yararsız ve korkunç bir kule" olarak nitelendirdikleri bu yapının inşasını protesto etti.
Evet! Birinci kattaki müzede yer alan Eyfel Kulesi Sergisi'nde tarihi planlar, Gustave Eiffel'in notları ve hatta yapımından kalma orijinal demir parçalar yer alıyor.
Evet! Eiffel, üçüncü katta ahşap dolaplar, bir piyano ve hatta deneyler için bir laboratuarla döşenmiş özel bir daire inşa etti. Bugün ziyaretçiler, Eiffel ve Thomas Edison'un balmumu figürleriyle mekanın yeniden yaratılmış halini görebilirler.
Kesinlikle! Rehberli turlar, orijinal rengi, erken dönem eleştirileri ve savaş zamanı rolleri gibi gizli ayrıntıları ortaya çıkararak, kendi kendine rehberli bir turdan çok daha zengin bir deneyim sunuyor.
Demir kafes yapısı, yüksek binaların hafif ama sağlam olabileceğini kanıtlayarak Chrysler Binası ve Empire State Binası gibi çelik çerçeveli gökdelenlerin yolunu açtı.
Hayır! Hayır! Kule başlangıçta kırmızımsı kahverengiydi, daha sonra sarıya boyandı ve şimdi derinlik için üç tonda "Eyfel Kulesi Kahverengisi" imzasını taşıyor. Ayrıca on yıllar boyunca farklı Aydınlatma stillerine sahip olmuştur.
