Początkowa reakcja opinii publicznej: Od brzydoty do atrakcji (1889-1900)
Chociaż wieża była technicznym cudem, jej artystyczna atrakcyjność była szeroko dyskutowana. Wielu postrzegało ją jako przemysłową szpetotę, obrazę dla klasycznego piękna miasta, nazywając ją "prawdziwie tragiczną latarnią uliczną", "dziurawym czopkiem", a "śmiesznym kominem".
W 1887 roku 300 wybitnych artystów i pisarzy, w tym Charles Garnier, Guy de Maupassant i William Bouguereau, podpisało "Protest przeciwko Wieży Eiffla", opublikowany w Le Temps, mówiąc: "Protestujemy... przeciwko wzniesieniu tej bezużytecznej i potwornej Wieży Eiffla... śmiesznego komina dymnego miażdżącego Notre Dame, Luwr, Łuk Triumfalny pod swoją barbarzyńską masą".
Bunt Eiffla i zmiana opinii publicznej
Wieża Eiffla odrzuciła sprzeciw, porównując swoją wieżę do egipskich piramid:
"Dlaczego coś godnego podziwu w Egipcie miałoby stać się ohydne w Paryżu?".
Pomimo wrzawy, wieża przyciągnęła 2 miliony odwiedzających podczas Targów Światowych. Niektórzy krytycy ustępowali; inni, jak Maupassant, podobno codziennie jadali w restauracji na wieży - ponieważ było to jedyne miejsce w Paryżu, gdzie nie musiał jej oglądać.
Do 1918 roku Wieża Eiffla stała się symbolem narodowym. Poeta Guillaume Apollinaire ułożył nawet wiersz wojenny w jego sylwetce.
Okrzyknięta "potwornością" wieża ostatecznie przeżyła swoich krytyków, stając się symbolem Paryża.
It's architecture is something that's being studied still today. Read all about it