Het Pantheon in Parijs: Van kerk tot nationaal mausoleum

1744–1755

Het verhaal van Het Pantheon begint in 1744, toen koning Lodewijk XV ernstig ziek werd. Na zijn herstel beloofde hij een grootse kerk te bouwen, gewijd aan Saint Geneviève, de beschermheilige van Parijs, als gebaar van dankbaarheid. In 1755 gaf de koning de befaamde architect Jacques-Germain Soufflot de opdracht om het bouwwerk te ontwerpen. Hij had een monumentaal gebouw voor ogen dat zou wedijveren met de grote kerken van Europa.

1791–1806

In 1791 besloot de Nationale Vergadering om de pas voltooide kerk om te bouwen tot een seculier mausoleum om de grootste geesten en helden van Frankrijk te eren. Dit was de geboorte van Het Pantheon zoals we het nu kennen. Honoré Mirabeau was de eerste die geëerd werd, hoewel zijn overblijfselen later werden verwijderd. Voltaire, de verlichtingsfilosoof, werd verankerd.

De Franse Revolutie was echter een tijd van politieke instabiliteit en de functie van het Pantheon veranderde meerdere keren. Onder Napoleon Bonaparte in 1806 werd het kortstondig teruggegeven aan religieus gebruik, maar het bleef onderdak bieden aan bepaalde nationale helden.

1806–1885

In de 19e eeuw veranderde Het Pantheon tussen een kerk en een nationaal mausoleum toen verschillende regimes aan de macht kwamen. Napoleon bestemde het gebouw voor zowel religieuze diensten als begrafenissen van voorname burgers. Na de juli-revolutie voerde de wetenschapper Léon Foucault zijn beroemde slingerexperiment uit in Het Pantheon, waarmee hij de rotatie van de aarde bewees.

Tijdens deze periode bleef Het Pantheon de overblijfselen van opmerkelijke figuren herbergen. De definitieve rol als mausoleum werd echter in 1885 bekrachtigd, toen de beroemde schrijver Victor Hugo een staatsbegrafenis kreeg, die meer dan twee miljoen rouwenden in Parijs trok. Zijn begrafenis markeerde de permanente transformatie van Het Pantheon in een plaats van nationaal eerbetoon.

1906–1995

In de 20e eeuw werd Het Pantheon een symbool van nationale trots en een laatste rustplaats voor vooraanstaande wetenschappers, schrijvers en politieke figuren. De Slinger van Foucault werd opnieuw geïnstalleerd, waarmee de plaats van Het Pantheon in de wetenschappelijke geschiedenis werd verstevigd. Jean Moulin, een leider van het Franse verzet tegen de Nazi-bezetting, werd na de Tweede Wereldoorlog postuum geëerd. Marie Curie werd als eerste vrouw in het Pantheon bijgezet voor haar prestaties, als erkenning voor haar baanbrekende werk in de natuurkunde en scheikunde.